สองสามเดือนที่ฉันอาศัยอยู่ข้าง ๆ กับ เว็บสล็อตแตกง่าย บาร์ Le Carillon ใน Rue Bichat ฉันเดินกลับบ้านเลียบคลอง เพลิดเพลินกับการพูดคุยอย่างมีชีวิตชีวาที่โต๊ะอาหาร และกลิ่นหอมเผ็ดของร้านอาหารลิตเติ้ลกัมพูชาที่อยู่ตรงข้าม Rue Bichat กลายเป็นสถานที่แห่งความเงียบ เลือด และกระจกแตก กองดอกไม้แสดงถึงความเศร้าโศกของโลก
ปารีสขึ้นหน้าแรก
คำตอบเดียวก็คือการฉวยโอกาส แม้ว่าตัวตนของผู้โจมตีจะยังไม่ชัดเจน แต่เรารู้ว่าเครือข่ายนักชักชวนที่มีทักษะในเงามืดกำลังทำงานอยู่ โดยเตรียมชายหนุ่มให้กลายเป็นเครื่องจักรสังหารมนุษย์ คำตอบก็คือ อาจเป็นนิวยอร์ก ซิดนีย์ มิวนิก สตอกโฮล์มได้อย่างง่ายดาย
แต่มันไม่ใช่เมืองเหล่านี้ มันคือปารีสและปารีสทำให้หน้าแรก นี่เป็นอีกส่วนหนึ่งของคำตอบ
เรารู้ว่าการโจมตีที่โหดร้ายก็เกิดขึ้นในกรุงเบรุตและแบกแดดเช่นกัน และแทบไม่ถูกกล่าวถึงในที่ใดๆ ในขณะที่ปารีสครองช่องข่าวและพาดหัวข่าวแบนเนอร์ นั่นเป็นเหตุผลหนึ่งที่ว่าทำไมนายหน้าจึงประสบปัญหามากมายในการวางแผนการโจมตีที่ประสานกันเหล่านี้
แต่มีมากขึ้น
พวกเราที่ศึกษาฝรั่งเศสรู้ดีว่าสังคมฝรั่งเศสนั้นอึดอัดเพียงใดด้วยความหลากหลายในตัวเอง พลเมืองฝรั่งเศส อย่างน้อยห้าล้านคนมีภาษา วัฒนธรรม หรือสัญชาติอื่น
ยังไม่ทราบคำศัพท์ที่เทียบเท่ากับ “อาหรับอเมริกัน” – ในฝรั่งเศสคุณเป็นชาวฝรั่งเศสหรือชาวอาหรับ การดำเนินการยืนยันและโควต้าถูกปฏิเสธอย่างรุนแรง ผล ที่ตามมา ดังที่นักเขียนคนหนึ่งกล่าวไว้ “ตัวยกระดับทางสังคมพังทลายลง”
ชาวฝรั่งเศสไม่ได้แค่ไม่สบายแต่ไม่รู้เกี่ยวกับความหลากหลายของตนเอง
ไม่มีใครรู้แน่ชัดว่าชาวมุสลิมอาศัยอยู่ในฝรั่งเศสกี่คน เนื่องจากการนับจำนวนพวกเขาถือเป็นสิ่งผิดกฎหมาย เห็นได้ชัดว่าข้อห้ามในการรวบรวมข้อมูลดังกล่าวมีจุดมุ่งหมายเพื่อปกป้องชนกลุ่มน้อยจากการถูกโจมตี แต่จะผลักไสพวกเขาไปสู่เงามืด
การ ประมาณการมีช่วงอย่างดุเดือดตั้งแต่ 5 ถึง 8 ล้านคน: อาจเป็นเจ็ดถึงสิบเปอร์เซ็นต์ของประชากร นี่เป็นมากกว่าประเทศในยุโรปอื่น ๆ
มรดกอาณานิคมของฝรั่งเศส
เป็นเวลา 130 ปีที่ฝรั่งเศสได้แกะสลักอาณาจักรในโลกมุสลิม ฝรั่งเศส อินเดีย แคนาดา ออสเตรเลีย ได้แก่ โมร็อกโก ซีเรีย เลบานอน ทว่าศาสนาอิสลามไม่เคยได้รับการยอมรับว่าเป็นศาสนาของฝรั่งเศสในลักษณะที่นิกายโรมันคาทอลิก โปรเตสแตนต์ และยูดายเป็น
ในปี ค.ศ. 1830 ฝรั่งเศสรุกรานแอลจีเรียอย่างไร้ความปราณีและรวมอาณาเขตของตน (แต่ไม่ใช่ประชาชน) เข้าไปในแผ่นดินใหญ่ของฝรั่งเศส
ในการเป็นพลเมืองมุสลิมต้องละทิ้ง “สถานะมุสลิม” ของพวกเขา: มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่เห็นด้วย หลังปี 1881 ประมวลกฎหมายใหม่กีดกันชาวมุสลิมทั้งหมดจากการคุ้มครองกฎหมายของฝรั่งเศส
ปัจจุบัน ฝรั่งเศสภาคภูมิใจใน “ลัทธิฆราวาสนิยม” ซึ่งบางคนพยายามเพิ่มคุณค่าของเสรีภาพ ความเสมอภาค และภราดรภาพแห่งชาติ ศาสนจักรและรัฐแยกจากกันในฝรั่งเศสโดยกฎหมายปี 1905 แต่ชาวฝรั่งเศสจำนวนมากคิดว่านี่หมายความว่าสัญลักษณ์ทางศาสนาทั้งหมดจะต้องถูกลบออกจากพื้นที่สาธารณะ
นักเรียนในโรงเรียนของรัฐหรือเจ้าหน้าที่ของรัฐอาจได้รับการยกเว้นจากการสวมเครื่องหมาย “อวดดี” ของศาสนาเช่นผ้าคลุมศีรษะของอิสลาม ผ้าโพกศีรษะซิกข์ หรือกิปปาห์ของชาวยิว ผู้หญิงที่สวมผ้าคลุมหน้าอิสลามตามท้องถนนอาจถูกจับกุมได้ นี้เป็นเชื้อเพลิงให้กับไฟของการเกิดอนุมูลอิสระ
การต่อสู้ทางศาสนาได้รื้อฟื้นประวัติศาสตร์ฝรั่งเศส ตั้งแต่สงครามระหว่างโปรเตสแตนต์และคาทอลิกในศตวรรษที่ 16 ไปจนถึงความแตกแยกของการปฏิวัติฝรั่งเศส มรดกนั้นขมขื่นมากจนทำให้พรรครีพับลิกันบางคนเริ่มเกลียดชังนักบวชด้วยความหลงใหลในไสยศาสตร์เกือบ วอลแตร์ยังคงเป็นวีรบุรุษของหลาย ๆ คนสำหรับการโจมตีศาสนาอย่างไม่หยุดยั้ง: นิตยสาร Charlie Hebdo เป็นทายาทที่ยิ่งใหญ่ของประเพณีนี้
ความเกลียดชังนี้ฝังลึกในลัทธิรีพับลิกันของฝรั่งเศส และสามารถแปลเป็นความเกลียดชังของทุกศาสนาได้ พรรครีพับลิกันจะไม่สนับสนุนการโหวตสำหรับผู้หญิงจนถึงปี ค.ศ. 1944 ในกรณีที่อนุญาตให้พระสงฆ์มีอิทธิพลมากขึ้น สิ่งนี้ช่วยอธิบายฮิสทีเรียของฝรั่งเศสรอบๆ ฮิญาบ ผ้าคลุมศีรษะแบบอิสลาม
เมื่อเร็วๆ นี้ คนรู้จักชาวฝรั่งเศสคนหนึ่งบอกฉันว่าชาวมุสลิมในฝรั่งเศสไม่ใช่ปัญหาเพราะส่วนใหญ่ไม่ใช่มุสลิมอยู่ดี จึงไม่น่าแปลกใจที่ชาวมุสลิมฝรั่งเศสจำนวนมากไม่รู้สึกฝรั่งเศส
ศาสนาอิสลามเก็บไว้ที่อ่าว
เมื่อศาสนาถูกขับออกจากเมืองหลวงของฝรั่งเศส ศาสนาก็พบเฉพาะในอาณานิคม ชาวแอฟริกันและชาวอินโดจีนหลายล้านคนเปลี่ยนมานับถือนิกายโรมันคาทอลิก และคริสตจักรก็เจริญรุ่งเรือง – บางครั้งก็อยู่ในสุเหร่าที่ถูกยึด แต่อิสลามยังได้รับการสนับสนุนในอาณานิคมเพื่อควบคุมประชากร
เมื่อชาวมุสลิมเริ่มย้ายไปทำงานบนแผ่นดินใหญ่ ชาวอัลจีเรียราว 10,000 คนอพยพก่อนปี 1914 เพิ่มขึ้นเป็น 800,000 คนในช่วงกลางทศวรรษ 1980 ศาสนาเป็นวิธีที่มีประโยชน์ในการควบคุมพวกเขาและรักษากำแพงกั้นไม่ให้พวกเขากลายเป็นพลเมืองที่สมบูรณ์ ผู้ชายมุสลิมฝรั่งเศสไม่สามารถลงคะแนนเสียงได้จนถึงปี 1944 และผู้หญิงมุสลิมจนถึงปี 1958
หลังจากสงครามแอลจีเรียแปดปีอันขมขื่นสิ้นสุดลงในปี 2505 ด้วยความเป็นอิสระของแอลจีเรีย ชาวมุสลิมในแอฟริกาเหนือจำนวนมากอาศัยอยู่ในฝรั่งเศส ข้อตกลงพิเศษระหว่างรัฐบาลต่างๆ ทำให้การโยกย้ายถิ่นฐานดำเนินต่อไปได้ และกระทั่งเร่งตัวขึ้นเมื่อเศรษฐกิจฝรั่งเศสเฟื่องฟู และแอลจีเรียก็ซบเซา
เมื่อสูญเสียอาณาจักรส่วนใหญ่ไปเมื่อปลายทศวรรษ 1960 ฝรั่งเศสดูเหมือนจะถูกปลดปล่อยอาณานิคม แต่ความสัมพันธ์แบบอาณานิคมเดียวกันยังคงดำเนินต่อไปและดำเนินต่อไปจนถึงทุกวันนี้
ในปารีส เหนือสิ่งอื่นใด ชาวมุสลิมรุ่นที่สองและสามส่วนใหญ่ยังคงอยู่ในกระท่อมสไตล์อาณานิคมในเขตชานเมืองที่มั่งคั่งและมีชีวิตชีวา ซึ่งฉันโชคดีที่ได้เช่าอพาร์ตเมนต์ นี่คือ Arab Paris ในปัจจุบัน ปารีสที่นักท่องเที่ยวส่วนใหญ่ไม่เคยเห็น เป็นที่ตั้งของตลาดที่คึกคัก ครอบครัวที่ทำงานหนัก และย่านที่ใกล้ชิดสนิทสนม นอกจากนี้ยังเป็นสถานที่ที่ก่อให้เกิดการว่างงาน อาชญากรรม ความสิ้นหวัง และความรุนแรง
ชานเมืองเหล่านี้ปะทุขึ้นเป็นสามสัปดาห์ของการประท้วงที่วุ่นวายในปี 2548 หลังจากการเสียชีวิตของหนุ่มสาวมุสลิมสองคนในการไล่ล่าของตำรวจ สิ่งที่โดดเด่นคือศาสนาไม่เกี่ยวข้อง แต่รัฐบาลล้มเหลวในการเรียนรู้บทเรียนเรื่องความโกรธ ความไม่เท่าเทียมกัน และการกีดกัน
คงจะเป็นเรื่องโง่ถ้าจะบอกว่าการพิจารณาดังกล่าวเป็นเหตุผลที่Daesh (ตัวย่อที่หลวมสำหรับ ISIS ในภาษาอาหรับที่มีความหมายเชิงลบเนื่องจากมีความคล้ายคลึงกันกับ “dahes” หรือ “ผู้ที่หว่านความบาดหมาง”) ทรัมเป็ตการคุกคามที่นองเลือดต่อปารีส
เป็นเพราะสิ่งที่เรียกว่ารัฐอิสลามไม่ใช่รัฐที่ต้องพยายามแสดงอำนาจผ่านการโจมตีในลักษณะนี้ ทางเลือกของปารีสนั้นเกี่ยวกับความขุ่นเคืองทางวัฒนธรรมในทางที่ผิดมากเท่ากับเกี่ยวกับประวัติศาสตร์
แต่ประวัติศาสตร์ช่วยอธิบายจำนวนที่น่าเป็นห่วง – ประมาณ 1,200 คน – รับสมัครงานที่กระตือรือร้นในฝรั่งเศส
พื้นที่มืดในอดีตของฝรั่งเศสได้สร้างกองทัพในเงามืด เพื่อ “ประกาศสงคราม” ตามที่ประธานาธิบดีฝรั่งเศสยืนยันว่าเขาจะทำ เป็นเพียงการกระตุ้นให้เกิดความแปลกแยกนี้ และเพื่อให้กลุ่มคนวิกลจริตได้รับกลิ่นอายของความเป็นมลรัฐที่มันแสวงหาอย่างสิ้นหวัง
คำตอบเดียวคือพบเงากับแสง และความชั่วพบกับความดี ไม่มีการแก้ไขอย่างรวดเร็วสำหรับความรุนแรงนี้ การทำงานอย่างอดทนในการต่อสู้กับการเหยียดเชื้อชาติ การกีดกัน และการไม่ยอมรับต้องดำเนินต่อไป
ฝรั่งเศสต้องดิ้นรนต่อสู้ดิ้นรนเพื่อจะเป็นฝรั่งเศสที่เราเชื่อ ฝรั่งเศสที่เรารัก ฝรั่งเศสแห่งสิทธิมนุษยชน ความยุติธรรม และความเคารพ ไม่ใช่การล้อเลียนลัทธิชาตินิยมที่บีบคั้นด้วยสิทธิสุดโต่ง เว็บสล็อต , สล็อตแตกง่าย
