หลุยส์ อาร์มสตรองพยายามอธิบายดนตรีแจ๊สวันหนึ่ง และในที่สุดเขาก็ยอมแพ้และพูดว่า
“มีคนบางคนที่ถ้าพวกเขาไม่รู้ คุณก็ไม่สามารถบอกพวกเขาได้” โลกของชาร์ลส์บูโควสกี้อาจได้รับการแก้ไขในลักษณะเดียวกัน Bukowski เป็นกวีของ Skid Row นักดริฟท์ลอสแองเจลิสที่ใช้ชีวิตของเขาจนถึงอายุ 50 ปีในรอบที่ไม่มีที่สิ้นสุดของร้านเหล้าและผู้หญิงทั้งหมดของพวกเขาถูกมีราคาแพงไม่ดีหรือดีในหลายองศา “Barfly” จากบทภาพยนตร์ดั้งเดิมของเขาเป็นตลกที่น่ากลัวเกี่ยวกับสิ่งที่มันอาจจะเป็นเหมือนการใช้เวลาสองสามวันในผิวของเขา – สองสามวันที่ดีกว่าและตลกกว่าแม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้ขี้เกียจ
ภาพยนตร์เรื่องนี้เกิดขึ้นในบาร์ gutbucket ที่ด้านที่ไม่ดีของเมืองซึ่งขาประจําคนเดียวกันใช้ตําแหน่งเดียวกันบนเก้าอี้บาร์เดียวกันทุกวัน ชีวิตส่วนตัวของคุณไม่ใช่ธุระของใคร แต่ทุกคนในร้านรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับเรื่องนี้ ที่บาร์แห่งนี้วันแล้ววันเล่าเฮนรี่ (มิกกี้รูค) คนเมาที่บางครั้งก็เป็นกวี วันที่บาร์เทนเดอร์เกลียดเขาอาจเป็นเหตุผลเดียวกันบาร์เทนเดอร์ทุกคนในร้านเหล้ารางน้ําเกลียดลูกค้าของพวกเขา: มันไม่ดีพอที่พวกเขาต้องให้บริการผู้แพ้เหล่านี้โดยไม่ต้องใช้ริมฝีปากจํานวนมากจากพวกเขาเช่นกัน
เฮนรี่และบาร์เทนเดอร์มุ่งหน้าไปที่ตรอกด้านหลังเพื่อต่อสู้ เฮนรี่ถูกทุบตีจนเป็นเยื่อกระดาษ เหยี่ยวถ่มน้ําลายและเลือดเขาโยนลงเครื่องดื่มอื่นและมุ่งหน้าออกไปสําหรับ hovel ที่เขาเรียกห้องของเขา อีกวันหนึ่ง การผจญภัยอีกครั้ง วันหนึ่งเขาเงยหน้าขึ้นจากเครื่องดื่มของเขาและเห็นนั่งอยู่ที่ปลายอีกด้านหนึ่งของบาร์ผู้หญิงคนหนึ่งชื่อแวนด้า (เฟย์ดูนาเวย์) เธอดูเหมือนเธอควรอยู่ในสถานที่และเธอดูไม่เหมือนว่าเธออยู่ในสถานที่คุณรู้หรือไม่? เธอดูเหมือนคนเมา แต่เธอก็ยังดูมีระดับอยู่ดี เฮนรี่และแวนด้าสนทนากันและเห็นว่าเฮนรี่แบนแตกแวนด้าเชิญเขากลับบ้าน
ฉากบทสนทนาระหว่าง Rourke และ Dunaway ในภาพยนตร์เรื่องนี้ไม่เคยน้อยไปกว่าความสุข
แต่การแลกเปลี่ยนของพวกเขาในคืนแรกนั้นเป็นบทกวี เธออธิบายว่าถ้าผู้ชายมาพร้อมกับคนที่ห้าเธอมีแนวโน้มที่จะไปกับผู้ชายคนนั้นเนื่องจากเมื่อเธอดื่มเธอมักจะตัดสินใจไม่ดี เขาพยักหน้า มีการตัดสินใจแบบไหนอีกบ้างเวลาเมา พวกเขาดื่มพวกเขาพูดคุยพวกเขาเจ้าชู้พวกเขาอยู่ร่วมกัน อีกวันหนึ่ง การผจญภัยอีกครั้ง
วันหนึ่งสาวรวยสวยผมยาว (อลิซ Krige) มาที่บาร์เพื่อตามหาเฮนรี่ เธอตีพิมพ์นิตยสารวรรณกรรมและซื้อของบางอย่างของเฮนรี่ เขาชอบการพัฒนานี้ พวกเขาไปที่บ้านของเธอและดื่มพูดคุยเจ้าชู้และอยู่ร่วมกัน ครั้งต่อไปที่เธอปรากฏตัวขึ้นในบาร์แวนด้าก็อยู่ที่นั่นแล้ว เด็กสาวเศรษฐีกับแวนด้าไม่อยู่ร่วมกัน
นั่นคือสิ่งที่หนังเกี่ยวกับ “Barfly” ไม่หนักในพล็อตซึ่งถูกต้องเนื่องจากในโลกที่ผิดปกติของผู้ดื่มสิ่งหนึ่งที่ไม่ค่อยนําไปสู่อีกสิ่งหนึ่งผ่านรูปแบบที่มองเห็นได้ แต่ละวันเป็นหน้าต่างที่เปิดขึ้นสั้น ๆ หลังจากอาการเมาค้างและก่อนหมดสติและคุณไม่สามารถบอกได้ว่าคุณจะเห็นอะไรผ่านหน้าต่างนั้น
”Barfly” กํากับโดย Barbet Schroeder ผู้ซึ่งได้รับมอบหมายบทภาพยนตร์ต้นฉบับโดย Bukowski และจากนั้นใช้เวลาแปดปีในการพยายามทํา (ณ จุดหนึ่งเขาขู่ว่าจะตัดนิ้วมือของเขาหากประธานกลุ่ม Cannon Menahem Golan ไม่ได้ให้เงินทุนผลของเรื่องราวสามารถอนุมานได้โดยข้อเท็จจริงที่ว่านี่คือการปล่อยปืนใหญ่) Rourke และ Dunaway ใช้ตัวละครของพวกเขาเป็นโอกาสที่จะยืดเยื้อในฐานะนักแสดงเพื่อเปลี่ยนแปลงและทําสิ่งที่รุนแรง ชโรเดอร์ไม่เคยพยายามกําหนดลําดับเทียมมากเกินไปในเหตุการณ์ แน่นอนเขามุ่งมั่นที่จะถ่ายทําบทภาพยนตร์ของ Bukowski ตรงตามที่เขียนไว้ในรายละเอียดที่
พึมพํา แต่โรแมนติกผลที่ได้คือภาพยนตร์อเมริกันดั้งเดิมอย่างแท้จริงภาพยนตร์ที่ไม่เหมือนใครช่วงเวลาที่ใช้ใน บริษัท ของตัวละครประเภท Saroyan และ O’Neill จะเข้าใจชนิดของคนที่เราพยายามไม่ดูและยังอาจสนุกกับเพื่อนที่มองเห็นได้มากกว่าเพื่อนที่มองเห็นได้มากขึ้นของเรา “Barfly” เป็นหนึ่งในภาพยนตร์ที่ดีที่สุดของปีมีกําหนดจะปรากฏในข่าวภาคค่ําใน 52 วินาที ในบรรยากาศแบบนั้น คําถามทางทฤษฎีจะหายไป ความเป็นจริงในการดําเนินงานวันแล้ววันเล่าคือการทําให้งานสําเร็จลุล่วงและเอาชนะกําหนดเวลาและทําให้สิ่งต่าง ๆ ดูดีที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ ข้อเสนอแนะในเชิงบวกจะส่งไปยังผู้ที่ส่งมอบ งานเมื่อวานถูกลืม วันนี้เธอมีอะไรให้ฉันบ้าง?
ตรงกลางของ “ข่าวออกอากาศ” เป็นตัวละครชื่อ Jane Craig (Holly Hunter) ซึ่งเป็นผู้ผลิตข่าวสําหรับสํานักงานวอชิงตันของเครือข่ายทีวี เธอฉลาดและรวดเร็วและเธอหวงแหนความเชื่อบางอย่างเกี่ยวกับข่าวทีวี – หนึ่งในนั้นคือเรื่องราวควรได้รับการคุ้มครองโดยบุคคลที่มีคุณสมบัติเหมาะสมที่สุดที่จะครอบคลุมหนึ่งในเพื่อนสนิทของเธอคือ แอรอน อัลท์แมน (อัลเบิร์ต บรูคส์) นักข่าวที่สดใสและก้าวร้าว เขาเป็นหนึ่งในธุรกิจที่ดีที่สุดในธุรกิจ แต่เขาไม่ค่อยเก่งเรื่องกล้องเท่าไหร่ ระหว่างการเดินทางภาคใต้เธอได้พบกับทอมกรูนิค (William Hurt) นักกีฬาที่ยอมรับว่าเขามีการศึกษาน้อยไม่ใช่ผู้อ่านที่ดีและไม่ทราบมากเกี่ยวกับเหตุการณ์ปัจจุบัน แต่เขาได้รับการว่าจ้างจากสํานักงานวอชิงตันเพราะเขาดูดีและมีความสัมพันธ์ตามธรรมชาติกับกล้องตัวละครฮันเตอร์เป็นเพียงมนุษย์ เธอถูกขับไล่โดยหลักฐานของผู้ชายคนนี้ แต่เธอชอบร่างกายของเขา หลังจากที่เขามาถึงวอชิงตันเขาได้รับความสนใจอย่างรวดเร็วจากเครือข่ายทองเหลืองในขณะที่ตัวละครบรูคส์เข้าสู่สุริยคราส ฮันเตอร์ถูกฉีกขาดระหว่างชายสองคน:
